ارتباط سلامت معنوی با کیفیت زندگی در زنان نابارور مراجعه کننده به مراکز ناباروری شهر اصفهان

ارتباط سلامت معنوی با کیفیت زندگی در زنان نابارور مراجعه کننده به مراکز ناباروری شهر اصفهان  طیبه مهرابی[1]، معصومه علیجان پور آقاملکی[2]٭، راضیه السادات حسینی[3]، اکرم زیرکی دانا[4]، زهرا صفایی[5]  تاریخ دریافت 18/04/1393 تاریخ پذیرش 22/06/1393  چکیده  پیش زمینه و هدف: معنویت مهم ترین بعد وجودی در بیش از یک سوم مردم است و به عنوان نیروی قوی در مرکز زندگی آن ها قرار گرفته است. همین موضوع ممکن است به نحوی بر نحوه کیفیت زندگی فرد نیز تأثیر داشته باشد. با توجه به اینکه زنان نابارور در معرض استرس و اضطراب زیادی هستند این مطالعه باهدف بررسی ارتباط سلامت معنوی و کیفیت زندگی در زنان نابارور مراجعه کننده به مراکز ناباروری انجام شد.  مواد و روش ها: در این مطالعه همبستگی مقطعی، تعداد 190 نفر از زنان نابارور 20 تا 45 ساله که به مراکز ناباروری شهر اصفهان مراجعه کردند از طریق نمونه گیری آسان انتخاب شدند. برای بررسی سلامت معنوی و کیفیت زندگی به ترتیب از پرسشنامه سلامت معنوی (swbs) و پرسشنامه کیفیت زندگی خلاصه شده سازمان جهانی بهداشت استفاده شده است. اطلاعات به دست آمده توسط spss ویرایش 17 مورد تجزیه وتحلیل گرفته شد.  یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که میانگین نمره کیفیت زندگی 9/87، بعد وجودی سلامت معنوی 8/44، بعد مذهبی 8/52 و سلامت معنوی کل 97/7 بوده است. بین کیفیت زندگی با بعد وجودی سلامت معنوی (001/0p<)، بعد مذهبی آن (p< 0/001) و سلامت معنوی کل (p< 0/001) ارتباط مستقیم وجود داشت.  بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه ناباروری یک مشکل چندجانبه است و خسارات متعددی را برای زن ایجاد می کند و کیفیت زندگی وی را تحت تأثیر قرار می دهد و با توجه به ارتباط سلامت معنوی با کیفیت زندگی در این گروه، می توان با ارتقا سلامت معنوی، کیفیت زندگی آنان را بهبود بخشید.  کلیدواژه ها: سلامت معنوی، کیفیت زندگی، ناباروری.  مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره هفتم، پی درپی 60، مهر 1393، ص 567-562  آدرس مکاتبه: دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، تلفن: 09112175268  email: [email protected]   [1] کارشناسی ارشد روانپرستاری، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران  [2] دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. (نویسنده مسؤل)  [3] دانشجوی دکتری سالمند شناسی، مرکز تحقیقات عوامل روانی اجتماعی سالمندان و گروه آموزشی سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و خدمات توانبخشی، تهران، ایران  [4] دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران  [5] کارشناسی ارشد مامایی، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران